Καλώς ή κακώς, το VAR για τέτοιες φάσεις μπήκε στο ποδόσφαιρο

Έτσι τα έφερε η μοίρα, ο Ολυμπιακός να μείνει εκτός συνέχειας του Europa League για τον... ώμο του Ελ Αραμπί! Δίκαιο ή άδικο; Βάσει του πώς έχει διαμορφωθεί πλέον το ποδόσφαιρο μέσω της τεχνολογίας, δίκαιο. Βάσει του ρομαντισμού και της μαγείας που χάνεται, άδικο.

Η τεχνολογία, το VAR, το goal line technology έχουν μπει πλέον στην ποδοσφαιρική μας ζωή. Προσπαθούμε να τα συνηθίσουμε, τα θέλουμε στο ποδόσφαιρο για να γίνει πιο δίκαιο, αλλά πάντα μας χαλάει όταν «αδικεί» την ομάδα μας. Έτσι χαλάστηκαν οι οπαδοί του Ολυμπιακού χθες για μια τρομερά οριακή φάση, έτσι είχαν χαλαστεί αυτή της Σίτι όταν αποκλείονταν από την Τότεναμ στα περσινά προημιτελικά του Champions League, έτσι έχουν χαλαστεί οι φίλοι του ποδοσφαίρου όταν πανηγυρίζουν ένα γκολ και μετά από ένα, δύο ή τρία λεπτά βλέπουν στον φωτεινό πίνακα του γηπέδου την ατάκα «no goal». Θυμηθείτε και ένα άλλο τέρμα, που είναι σχεδόν ίδια φάση με την χθεσινή του Ολυμπιακού. Το ακυρωθέν γκολ του Φιρμίνο με την Άστον Βίλα, όταν ο... ώμος του Βραζιλιάνου φορ της Λίβερπουλ ήταν κάτι χιλιοστά πιο μπροστά.



To VAR μπήκε στο ποδόσφαιρο ως μέσο για να βοηθήσει τους διαιτητές, για να μην υπάρχουν αδικίες και να... βλέπει όσα δεν βλέπει ο άρχοντας κάθε αναμέτρησης. Φάσεις που δεν μπορεί να διακρίνει το ανθρώπινο μάτι, οριακά οφσάιντ στη μύτη του παπουτσιού και στον ώμο που προεξέχει, χτυπήματα εκτός φάσης και πέναλτι που... ξέφυγαν στους διαιτητές.

Το ότι η λειτουργία του ακόμη, κρίνεται ορισμένες φορές προβληματική και λάθη συνεχίζουν να γίνονται είναι δεδομένο. Άνθρωποι βρίσκονται πίσω από μια οθόνη, άνθρωποι παίρνουν τις αποφάσεις και είναι λογικό να κάνουν λάθη. Το αλάθητο άλλωστε το έχει μόνο ο... Πάπας!

Η χθεσινή φάση είναι μία από αυτές που χωράει μπόλικη συζήτηση. Ο... δίκαιος θα πει πως προεξέχει ο ώμος του Ελ Αραμπί, κάτι που φαίνεται από την κόκκινη κάθετη γραμμή. Ο... ρομαντικός που γουστάρει να βλέπει γκολ και θέαμα, που γουστάρει και το λάθος γιατί και αυτό είναι μέσα στο παιχνίδι, θα πει πως ούτε ο επόπτης δεν μπορούσε να δει αυτή την φάση, δεν σήκωσε τη σημαία του και ίσχυσε αυτό που λέμε «η αμφιβολία υπέρ του επιτιθέμενου». Αυτό πλέον χάθηκε, δεν υπάρχει. Η αμφιβολία δεν υπάρχει, ακόμα και η μύτη του παπουτσιού να είναι μπροστά το γκολ δεν θα μετρήσει και θα δημιουργούνται διαρκώς κουβέντες γύρω από αυτό.

Που καταλήγουμε; Ότι το VAR προφανώς χρειάζεται στο ποδόσφαιρο. Κατάφορες αδικίες δεν θα υπάρχουν όσο υπάρχει το VAR, αλλά τα λάθη προφανώς θα συνεχίζονται όσο το χειρίζονται άνθρωποι. Η λύση δεν είναι να αποχωρήσει το VAR προφανώς, αλλά να εξετάζονται διεξοδικά οι φάσεις και να γίνεται η μέγιστη προσπάθεια για να μειώνονται τα λάθη. Όπως εξετάστηκε χθες διεξοδικά το γκολ του Ελ Αραμπί, έτσι έπρεπε να εξετασθεί και το πέναλτι που ζητάει ο Ολυμπιακός στο... ύπουλο σπρώξιμο του Μπολί στον Μαροκινό.

Σίγουρα, η μαγεία αρχίζει να χάνεται σε πολλές στιγμές. Οι αγκαλιές των οπαδών πλέον γίνονται με... επιφύλαξη, αφού «φοβούνται» το VAR και δεν είναι σίγουροι για τίποτα. Μπορεί να είναι οφσάιντ ο σκόρερ, μπορεί να είναι οφσάιντ ο παίκτης που έχει δώσει την ασίστ, μπορεί να γυρίσει η φάση... 20 δευτερόλεπτα πίσω για οφσάιντ ή φάουλ! Και επιστρέφουν πάλι στις θέσεις τους ξενερωμένοι και απογοητευμένοι, με τους παλμούς να πέφτουν από εκεί που είχαν ανέβει κατακόρυφα στους πανηγυρισμούς του γκολ...

Follow @giorgostsanakas